Soms vraag ik aan ruiters: “Als ik het paard nu weg tover, hoe land jij dan?” Vaak duurt het even voor ze die vraag snappen. Want tja, een paard wegtoveren… dat maak je niet dagelijks mee. Het is mij ook nog nooit gelukt, maar de vraag werkt geweldig.
Let er zelf eens op als je iemand ziet paardrijden. Stel je voor dat het paard plotseling zou verdwijnen. Ineens: weg paard. Zou die ruiter dan netjes op zijn voeten terechtkomen? Of zou hij voorover vallen, of juist op zijn kont? Probeer maar eens, je ziet het snel genoeg.
Een ruiter die schouder, heup en enkel op één verticale lijn heeft zal precies op zijn voeten landen. Die is mooi in balans. Een ruiter die zijn voeten te ver naar voren heeft, landt misschien wel op zijn voeten, maar valt daarna achterover. En een ruiter die zijn schouders te ver naar voren heeft valt op zijn gezicht. Vervelend, maar aangezien paarden niet weggetoverd worden geen ramp. Of toch?
Voelen zonder paard
Waarom is die verticale lijn eigenlijk zo belangrijk? Dat kun je goed voelen op de grond. Ga rechtop staan met je voeten een halve meter uit elkaar. Ga nu wat door je knieën, alsof je op een paard zit. Zorg dat je je schouder, heup en enkel zo goed mogelijk op een lijn hebt.
Breng nu je bovenlichaam naar achteren. Voel je wat er gebeurt? Je dreigt achterover te vallen en moet je ergens aan vastgrijpen. Op de grond heb je dan weinig houvast. Te paard heb je teugels om je aan vast te houden ;-) of kun je stevig klemmen met je benen. Zo blijf je toch nog zitten. Maar ondertussen verspeel je wel mooi energie of rijd je continu met de handrem erop.
En breng nu je bovenlichaam naar voren zonder je heupen naar achteren te brengen. Voel je dat je krampachtig probeert te blijven staan? Je voeten moeten zich schrap zetten om toch overeind te blijven. Te paard komen je benen dan ook goed van pas. Die zorgen er voor dat je blijft zitten en niet voorover valt. Maar daarmee klem je dus wel continu je been aan.
Ga nu terug naar je uitgangshouding. Sta rechtop, met schouder, heup en enkel op een lijn. Experimenteer eventueel wat met iets meer naar voren en naar achteren tot je de goede balans hebt gevonden. Sla die houding op in je gedachten. Dat is de houding die je ook te paard wilt hebben.
Voelen te paard
Zoek als je op je paard zit de houding die je op de grond had terug. Vaak is het nog best lastig om te voelen of je werkelijk rechtop in balans zit. Gebruik een spiegel of vraag een toeschouwer om feedback. Dat hoeft trouwens helemaal niet iemand te zijn met verstand van paardrijden. Buitenstaanders kijken er heel onbevangen naar en geven daardoor vaak prima commentaar.
Vraag aan je toeschouwer of jij die verticale lijn van schouder, heup en enkel goed hebt. Soms is een kleine aanwijzing van de grond genoeg om tot een goed resultaat te komen. Lukt dat niet, ga dan op zoek naar de oorzaak. Ik kom daar in een volgend artikel op terug, maar je mag mij ook gerust mailen als je daar vragen over hebt.
Nog even op een rijtje de mogelijke gevolgen als je die verticale lijn schouder, heup, enkel niet goed hebt:
- je zit niet in evenwicht en je mist stabiliteit
- het is moeilijk voor je om de juiste hulpen te geven
- je klemt je vast met je benen of houdt je vast aan de teugels
- paardrijden kost je teveel energie
- je voelt vervelend voor je paard
Kortom: wees je bewust van je balans te paard. Het helpt jou en je paard bij prettig paardrijden.
© Albertine ’t Hoen, illustratie Selma