Over Positief Paardrijden

Zou jij ook meer zelfverzekerd willen zijn met paardrijden?

  • Vind jij paardrijden best spannend? Zie je er soms als een berg tegenop om te gaan rijden? Of geeft het je meer stress dan ontspanning? 
  • Kun je akelig onzeker zijn over je rijden? Heb je het idee dat iedereen in jouw omgeving beter kan paardrijden dan jij? Ben je bang dat je niet goed genoeg rijdt voor jouw paard?
  • Verlam je weleens compleet tijdens het paardrijden? Vergeet je om te blijven rijden als het een beetje anders dan anders gaat? En denk je dan achteraf: ik had dit of dat moeten doen?

Dan ben je de enige niet!

Veel mensen vinden paardrijden best ingewikkeld. Niet altijd gelukkig, dan zou de lol er snel af zijn. Maar met paarden en paardrijden kom je jezelf soms best tegen. Omdat je steeds weer je grenzen verlegt en je paard nog beter voor elkaar wilt hebben. Of omdat je paard een nog betere leermeester voor je is dan je al dacht.

Als het even wat minder loopt met paardrijden ga je vaak meer in je hoofd zitten. Daardoor wordt het alleen maar moeilijker. Je voelt minder en reageert trager. Dat wil je wel anders, maar je hoofd zit in de weg :-( Of je puddingbenen leiden een eigen leven en je weet: dit gaat hem niet worden vandaag.

Gelukkig kan dat ook anders en daar helpt Positief Paardrijden bij. Positief Paardrijden geeft mentale begeleiding, privéles en gratis artikelen voor beginnende én gevorderde ruiters.

Hoe Positief Paardrijden begon

Toen ik diep in de vorige eeuw ;-) begon met lesgeven gaf ik klanten soms een A4-tje mee met achtergrondinfo. Door de komst van e-mail werd dat gelukkig een stuk simpeler en hoefde ik niet meer met een map papier op pad. Later bedacht ik me dat het nog simpeler kon: gewoon op een website. Zo startte ik in 2010 Positief Paardrijden (toen nog onder de naam Ride for Fun).

Geleidelijk ging ik steeds meer mensen ook helpen bij mentale issues met paardrijden zoals angst, (wedstrijd)spanning en weinig zelfvertrouwen te paard. Dat sloot ook perfect aan bij mijn werk als coach bij Werk Natuurlijk.

Hoe leuk was dat, want juist door met het mentale aan de slag te gaan, kunnen veel ruiters een grote stap zetten. Zulk dankbaar werk! Daarom heb ik de afgelopen jaren het lesgeven teruggebracht zodat ik meer tijd en energie aan dat mentale stuk kan geven. Maar don’t worry: je bent nog steeds van harte welkom voor nu en dan een les.

Over Albertine

Zolang ik mij kan herinneren ben ik dol op paarden. Wat was ik blij toen ik eindelijk op paardrijles mocht. En toen er ook nog een eigen pony kwam, kon ik mijn geluk niet op.

Klinkt geweldig maar Sjors, de (slacht)pony, was zo groen als gras en mijn zusje en ik konden amper rijden. We hebben er in het begin heel wat keren naastgelegen, maar we klommen er iedere keer net zo vrolijk weer op.

Met Sjors en zijn vriendje (paard Rik) beleefden mijn zus en ik geweldige avonturen. Van Rik viel ik zo mogelijk nog vaker af dan van Sjors, maar ik herinner me vooral het plezier dat we hadden. In die tijd ben ik echt besmet geraakt met het paardenvirus en nooit meer genezen.

Dankzij Rik en Sjors (en de paarden die ik bij een handelaar zadelmak maakte) werd ik best handig in paardrijden. Ik was niet bang en dacht dat ik best aardig kon sturen. Tot ik door kreeg hoe moeilijk paardrijden eigenlijk is.

Ik wilde er alles van weten, las me suf (mijn moeder zei altijd dat de paarden mij aan het lezen hadden gekregen) en keek en volgde lessen waar ik maar kon.

Toen werd het pas echt ingewikkeld, want ik dacht vaak was ervan overtuigd dat iedereen veel beter kon paardrijden dan ik. En ik wilde het nog wel zo goed doen (en winnen natuurlijk…). Ieeeek, wat kan je ego je dan in de weg zitten! Tot overmaat van ramp ;-) werd ik later nog bang ook.

Gelukkig is het met mij en paardrijden helemaal goed gekomen :-) Ik vind paardrijden nog steeds best moeilijk. Maar hé, dat is maar een gedachte. Paardrijden is soms juist makkelijk (maar dat vergeet je vaak) en heel vaak leuk. Ik kan nog altijd helemaal gelukkig worden van een geslaagde rit. En als het even niet zo geslaagd is vergeet ik het snel weer.

Oh ja, tussendoor heb ik ook nog geleerd om les te geven: ik heb een geldige KNHS-instructeurslicentie, een internationaal trainerspaspoort en ben bijna 20 jaar Centered Riding-instructor geweest. Jureren (t/m M2) heb ik ook 20 jaar gedaan, maar inmiddels geef ik prioriteit aan het begeleiden van ruiters (vind ik veel leuker).

Ik ben als practitioner aangesloten bij de Nobco (Nederlandse orde van beroepscoaches) en als sportcoach bij NLCoach. Hier vind je welke opleidingen en cursussen ik gevolgd heb.

De foto van ons hoogbejaarde Shetlandertje Knuffie en mij maakte Marijke Beekhuizen.