Als je paard ziek of zielig is, wil je daar het allerbeste voor. De dierenarts moet komen of je gaat naar de kliniek. Je haalt de fysiotherapeut of osteopaat erbij. Of zou het toch in je zadel zitten?
Je blijft zoeken tot je een oplossing hebt. De mogelijkheden zijn eindeloos. Van uitgebreide onderzoeken tot ingewikkelde behandelingen: niks is te gek als het jouw paard beter kan maken.
Hoe anders was dat honderd jaar geleden. En toch… werken sommige middeltjes uit die tijd nog steeds. Zoals de mosterdzalf van mijn opa. Of was het toch iets anders? TLC :-) bijvoorbeeld? Oordeel zelf maar:
Rond 1920 was mijn opa remonterijder bij het Tweede Remontedepot der Cavalerie in Haarlem. Op een dag kwam daar onverwacht een heus wedstrijdpaard op stal. Tijdens het Concours Hippique in Hoofddorp was die flink ziek geworden. Onze luxe vrachtwagens kenden ze toen nog niet en het remontedepot was het dichtste bij om het paard te behandelen.
Mijn opa had in die tijd dienst op de ziekenboeg. Het paard werd behandeld door de paardenarts maar bleef kwakkelen. Opa was een paardenman in hart en nieren en had enorm met het akelig benauwde paard te doen. Dit kwam zo niet goed, hier was harde actie ;-) vereist. En dus kocht kocht opa van zijn eigen geld mosterdzalf. Dat was volgens hem een probaat middel bij borstklachten.
Opa ging kwistig met de mosterdzalf aan het smeren en legde zijn hele ziel en zaligheid in de behandeling van het paard. Totdat hij ‘betrapt’ werd door de ruiter die zijn zieke paard kwam opzoeken: “Korporaal wat doe jij met mijn paard?!” Opa legde het verhaal uit. Dat klonk kennelijk overtuigend én het leek het paard goed te doen, want de ruiter vond dat opa maar met zijn behandeling door moest gaan.
Het duurde een tijdje, maar het paard herstelde volledig. Leuk natuurlijk, maar nog leuker is dat mijn opa als beloning 25 gulden (in die tijd een vermogen) kreeg van de ruiter. En die ruiter bleek niemand minder te zijn dan de legendarische Charles Pahud de Mortanges.
Als kind kon ik ademloos naar dat verhaal luisteren. Ik geloofde natuurlijk helemaal in de heilzame werking van mosterdzalf. Dat wondermiddel moest ik ook voor onze pony :-)
Maar hoe langer ik paarden om mij heen heb hoe meer ik besef dat die mosterdzalf misschien wel helemaal niet het geheim was. Mijn opa gebruikte een middel van alle tijden en dat iedereen altijd in huis heeft: TLC. Zijn liefdevolle aandacht maakte het verschil.
© Albertine ’t Hoen
NB Het verhaaltje over mijn opa verscheen eerder in Paard in Beeld. Het leverde mij een mooie rondleiding op bij Stal Het Oosterbrook (de prachtige accommodatie van Pia-Luise Aufrecht en Gert-Jan Bruggink). Zo zie je maar waar mosterdzalf toe kan leiden ;-)