Nou, daar sta je dan. Met je nieuwe paard. 20 meter van huis en hij wil niet verder :-( Hoe stom is dat, je had je zo verheugd op alle eindeloze buitenritten die jullie zouden gaan maken.
Hoppa, daar gaan je gedachten:
Dit wordt dus niks, je kunt dat buitenrijden wel vergeten. Het ligt niet aan het paard, want hij deed het bij de vorige eigenaar wel braaf. het is gewoon jouw schuld, jij kunt niet paardrijden. Nietnietniet. Echt niet. En je leert het ook nooit.
Of het ligt wel aan het paard: het is gewoon een onopgevoede rotknol. Straalverwend bij de vorige eigenaar. Hier gaat jaren en jaren van grondwerk en trainen inzitten. Als je het al ooit goed krijgt. En tegen die tijd is ie natuurlijk te oud om nog echt lange ritten mee te maken.
Of het ligt aan iets anders, de mogelijkheden zijn eindeloos: het zadel past niet, je paard heeft last van zijn tanden, rug of benen, hij komt te weinig buiten, krijgt het verkeerde voer, staat op een waardeloze stal, je bent zelf niet fit, slaapt teveel of te weinig, hebt ruzie gehad, woont in een stomme omgeving en ga zo maar door.
Je kunt een hele waslijst aan problemen verzinnen en daar kan maar zo een kern van waarheid inzitten. En over al die problemen kun je nog flink doordenken ook. Ondertussen ben je niks opgeschoten en sta je nog steeds 20 meter van stal. Ik was daar ook heel goed in, lees maar:
Ooit kocht ik Cinders met het idee om samengestelde wedstrijden met haar te gaan doen. Bij stal kon ik lekker met haar rijden en pakte ik nu en dan een crosshindernisje mee. Dat ging allemaal heel simpel dus het werd tijd om eens buiten uit te stappen.
Relaxt reed ik naar achter richting bospad. Pompadom, leuk lekker buitenrijden :-) Tot Het Bruggetje. Ai, dat bleek een onoverkomelijke hindernis voor haar: Hier Ga Ik Niet Over! Ik herhaal: NIET!!!
Grrrrr, dit had ik niet verwacht. Ik probeerde van alles maar niks hielp. Er spookten allerlei gedachten door me heen: Zo kon ik dat crossen natuurlijk wel vergeten. Wat heb ik nou aan zo’n beest dat niet van huis wil. Zie je wel, heb ik weer :-(
En zo gingen mijn gedachten nog wel even door. Dat hielp geen moer natuurlijk, daar kwamen we het bruggetje niet mee over. Ik werd er helemaal moedeloos van. Maar kom op hé, dat paard kan toch gewoon over dat bruggetje! Dus met de nodige boosheid kwamen we inderdaad aan de andere kant van het bruggetje, maar stonden vervolgens ineens half in de sloot. Dit werd gevaarlijk, dus met hangende pootjes ging ik terug naar stal. Stom beest, stomme ik.
Lang verhaal kort: het kwam uiteindelijk ‘vanzelf’ goed. Met kleine stapjes breidden we ons vertrouwen steeds verder uit. Zo heel af en toe ging ze nog moeilijk van huis of draaide ineens om, dat hoorde gewoon bij haar :-) Maar op vreemd terrein was het nooit een issue en ze ging op wedstrijden altijd probleemloos bij de start weg.
Heb jij nu ook zo’n probleem met een paard dat niet van huis wil dan heb ik hieronder wat ideeën voor je. Maar eerst het allerallerbelangrijkste.
Een helder hoofd
Als je paard iets niet wil, spookt er vaak van alles door je hoofd. Je bedenkt je van alles: waar komt dit door, dit komt nooit goed en nog veel meer. Of je wilt iets doen: actie, nu! Als je echt heel slim, snel en handig bent kan zo’n actie best even resultaat hebben. Maar het kan ook gruwelijk verkeerd uitpakken of een totaal overbluft paard geven.
Zoek eerst de rust terug bij jezelf. Blijf gewoon even staan waar je staat en wacht af. Als dat onveilig is ga je eerst terug naar een veilige plek.
Het is wat het is
Je paard wil even niet verder. Dat is geen ramp, de wereld vergaat niet door een paard dat daar blijft staan. Dan was ie namelijk allang vergaan.
Het zijn alleen jouw gedachten die er een heel circus omheen maken. Net zoals ik indertijd deed. En dat hele circus gaat je niet van huis helpen. Integendeel.
Als je de rust bij jezelf teruggevonden hebt en weer een helder hoofd hebt, borrelt er vaak vanzelf een goede volgende stap bij je op.
Ideeën voor een volgende stap
Zo niet, dan heb ik hier wat ideeën voor je:
- Geef gewoon je hulpen om verder te stappen, niks bijzonders. Best kans dat je paard het nu wel doet.
- Laat het voor vandaag, ga terug naar stal en doe een andere keer een nieuwe poging (evt. met een ander paard of mens voor steun).
- Stijg af en wandel een stukje verder met je paard, meestal lukt dat zonder problemen.
- Heb je een andere route om van huis weg te gaan? Gebruik die eerst en later nog eens deze route.
- Werk thuis aan een nog betere verstandhouding met je paard.
- Maak het simpeler: wandel er eerst een keer langs met je paard of ga een nog kleiner stukje van huis. Bouw zo vertrouwen op en bouw dat steeds verder uit.
- Zoek professionele hulp als het echt met geen mogelijkheid lukt en wel heel belangrijk voor je is.
Die ideeën zijn leuk, maar het allerbelangrijkste is echt om eerst je hoofd weer even helder te krijgen. Vanuit boosheid of paniek krijg je alleen maar vervelende toestanden. Vanuit rust weet je gewoon wat je volgende stap is.
© Albertine ’t Hoen illustratie: Selma
NB Vind je het lastig om een helder hoofd te krijgen als je paard iets niet wil? Neem contact op, ik leer het je graag.